Pająki mocno działają na wyobraźnie. Są symbolem zła, bezwzględności albo samolubności, ale też zręczności i skuteczności! W swoich książkach Tolkien straszy nas Ungoliantą i Szelobą. JK Rowling straszy nas Aragogiem i jego potomstwem, ale są też pająki pozytywne, jak Charlotta w “Pajęczynie Charlotty”.
Również w grach planszowych spotykamy motyw pająków. Widziałem wiele gier, które odnoszą się do pająków i much, a rozgrywane są na planszy podobnej do pajęczyny.
Wśród tych wszystkich gier jedna zasługuje na szczególną uwagę, gdyż jest to tradycyjna narodowa gra rosyjska. W Rosji ta gra znana jako “пауки” (pająki), albo “паук и мухи” (Pająk i Muchy). W internecie mało jest artykułów na temat tej gry, więc postaram się nieco bardziej ją wypromować.
Ogólne zasady
Pająki i Muchy to gra planszowa dla 2, 3 lub 4 graczy. Gracze wykonują ruchy w ustalonym porządku, wcześniej rzucając kością.
Plansza i piony
Do gry w Pająka i Muchy potrzebna jest plansza, która niestety nie jest całkiem łatwa do narysowania. Składa się ona z wielu pól i okręgów połączonych liniami (zob. rysunek poniżej).

Plansza ma pola ciemne oraz jasne (na obrzeżu i w samym środku). Pola na obrzeżu są polami startowymi dla much, natomiast jasne pola centralne mają znaczenie dla przebiegu i celu gry.
Poza planszą do gry potrzebne są 24 piony reprezentujące muchy oraz jeden pion reprezentujący pająka. Potrzebna jest również kość do gry.
Liczba graczy
Pająk i Muchy może być grą dla 2,3 lub 4 osób. Jedna osoba zawsze gra Pająkiem. Inni gracze dysponują “Muchami”.
- Jeśli graczy jest dwóch, przeciwnik Pająka gra 24 Muchami.
- Jeśli graczy jest trzech, mamy Pająka i dwóch przeciwników, którzy mają po 12 Much.
- Jeśli graczy jest czterech to jeden gra Pająkiem, a trzej pozostali mają po 8 Much.
Rozpoczęcie gry
Przed rozpoczęciem gry pająk znajduje się w centrum planszy. Wszystkie Muchy znajdują się na polach na obrzeżu planszy.
Zasady ruchu
Grę rozpoczyna jeden z graczy grających Muchami. Jeśli graczy jest dwóch (pająk i muchy) to gracze wykonują ruchy na zmianę. Jeśli graczy jest więcej to należy pamiętać, że po każdym ruchu Muchy następuje ruch Pająka. Przy czterech grających najpierw gra Mucha-1, potem Pająk, potem Mucha-2, potem Pająk, potem Mucha-3, potem Pająk itd.
W każdym ruchu gracz rzuca kością i przesuwa swojego piona o tyle pól, ile oczek wyrzucono. Można zmieniać kierunek ruchu w czasie wykonywania ruchu, ale nie można ruszać się do przodu i do tyłu w tym samym ruchu. Czyli można skręcić w bok, ale nie można zmienić kierunku ruchu o 180 stopni (to pozwoliłoby de facto skrócić ruch).
Gracz grający Muchami sam wybiera, którą muchę chce przesunąć.
Uwaga: Pająk w czasie gry nie może przechodzić przez 8 jasnych pól w samym środku planszy.
Bicie
Muchy nie mogą bić Pająka. Tylko Pająk może bić Muchy.
Bicie następuje wówczas, gdy Pająk przejdzie przez pole zajmowane przez Muchę lub na koniec ruchu stanie na takim polu.
Poniżej pokazano przykładowe bicie. Pająk (pion czerwony) po wyrzuceniu 6 ma różne możliwości bicia. Czerwona linia pokazuje możliwość bicia dwóch much (piony zielone).
Pająk nie może bić tylko tych Much, które zajęły jedno z ośmiu środkowych pól na planszy.
Mucha może wejść na pole środkowe tylko wówczas, jeśli pozwala na to wyrzucona ilość oczek.
Cel gry
Cel gry jest inny dla Pająka i Much.
Muchy starają się “porwać sieć”. Mogą to zrobić poprzez zajęcie wszystkich ośmiu pól w środku planszy. Przypomnijmy, że Pająk nie może bić much na tych polach i nie może przez te pola przechodzić.
Celem pająka jest zabicie takiej liczby Much, żeby uniemożliwić muchom wygraną.
Podobne gry
Jeśli lubicie gry z kością, w których gracz może decydować o ruchu piona, powinniście również poznać grę Malefiz.
Pingback: Wsadniki czyli jeźdzcy | Bona Ludo