Grę Młynek zna każdy, natomiast wielu ludzi nie ma pojęcia, że istnieją pomniejszone i powiększone warianty tej gry. Co więcej, jeden z tych wariantów ma status sportu umysłowego uprawianego w Afryce Południowej. Dziś proponuję wam przegląd aż 10 różnych wariantów młynka, które wymagają albo bardzo prostych albo bardzo fikuśnych plansz.
W Polsce Szachy są nazywane “królewską grą”, podczas gdy Warcaby nazywano “szachami proletariatu”. Takie określenia wyraźnie klasyfikowały jedną grę jako szlachetną i wartościową, drugą jako gorszą i “głupszą”. Wielu ludzi lubi w tonie znawcy wypowiadać się o wyższości szachów nad warcabami, ale tacy ludzie okazują tylko swoją ignorancję. Szachy wcale nie są trudniejsze od warcabów… i odwrotnie. Co więcej, w przypadku gier nietrywialnych naprawdę nie wypada mówić o wyższości jednej gry nad inną.
Continue reading “Myślisz, że szachy są trudniejsze od warcabów? Oto dlaczego się mylisz!”
Chyba każdy zetknął się w życiu z kamieniami do gry w domino. Często dajemy je dzieciom jako prostą zabawkę, żeby nauczyły się liczenia do 6. Czasami grami z dziećmi, bo gra jest prosta. W Polsce rzadko widzi się dorosłych grających w domino, a szkoda. Jest to gra bardziej wciągająca niż można sądzić, a poza tym ma fascynującą historię. Pamiętajcie też, że nie istnieje jedna gra w domino, podobnie jak nie ma jednej gry w karty.
Niemieckie słowo “belagerung” oznacza “oblężenie”. Jest to również nazwa dość ciekawej gry wojennej, która rozwinęła się w XIX stuleciu i jest wariantem wielokrotnie tu omawianej gry Halatafl.
Continue reading “Belagerung – czyli jeszcze większa forteca”
Narzekałem kiedyś, że większość gier planszowych ma mało ciekawe plansze – zwykle kwadraty lub proste linie. Mniej liczne są gry z planszami na planie koła (np. pająki i muchy), albo na planie wielokątów układających się wokół okrągłych pól (jak wsadniki).
Dziś przedstawię wam grę strategiczną, która w doskonały sposób wykorzystuje planszę kolistą. Gra nazywa się Ringo.
Lubię zwracać uwagę na gry występujące w literaturze np. opisywałem Wista, w którego grał Fileas Fogg z książki Juliusza Verne’a. Dziś przedstawię wam grę Ecarte, która występuje w książkach o Sherlocku Holmesie… i nie tylko tam.
Continue reading “Ecarte – gra z książek Artura Conana Doyle’a (i nie tylko)”
Opisywałem już podstawowe odmiany warcabów i przy okazji tłumaczyłem, że warcaby to nie jest jedna gra. Warcaby to grupa gier, a wszystkie gry z tej grupy mają pewne wspólne zasady. W większości odmian pionki poruszają się na ukos (diagonalnie), ale są też odmiany, w których piony poruszają się po liniach prostych (ortogonalnie). Dziś chciałbym wam przedstawić trzy odmiany takich właśnie warcabów: Warcaby Tureckie, Croda oraz Dameo. Warcaby tureckie to gra tradycyjna, natomiast Dameo i Croda to bardzo udane gry współczesne.
Continue reading “Warcaby ortogonalne 8×8 – tureckie, Croda i Dameo”
Gra othello staje się coraz popularniejsza, ale wiele osób zna ją pod nazwą reversi. Nawet na polskiej Wikipedii możecie przeczytać, że reversi to inna nazwa othello. W rzeczywistości są to dwie inne gry. W obu gra się na planszy 8×8 przy pomocy pionów, które odwraca się w czasie gry, ale szczegóły są inne.
Chciałbym was zapoznać z zasadami tych dwóch różnych gier. Chciałbym żebyście dostrzegali różnice i umieli odróżnić reversi od othello.
Continue reading “Reversi i othello to dwie różne gry. Poznajcie ich różne zasady”
Pisałem już o grze w wista, która była ulubioną grą Fileasa Fogga, głównego bohatera książki “W osiemdziesiąt dni dookoła świata” Julisza Verne’a.
Chciałem wam przybliżyć grę, w którą mógłby grać Fileas Fogg gdyby naprawdę żył. Miałem problem bo istnieje wiele odmian wista, a z książki nie wynika jasno którą z nich uwielbiał Fogg. Opisałem zatem najprostszą odmianę wista lecz zaznaczyłem, że opisze także wariant znany jako “Wist Solo”. Był to wariant szczególnie popularny w XIX wieku w Anglii i do dziś jest uprawiany w Wielkiej Brytanii.
Continue reading “Graj w Wista jak Fileas Fogg – część II, Wist Solo”
Opisywałem już grę Halatafl oraz jej warianty takie jak Freys-tafl. Generalnie są to gry typu “lis i gęsi”, których cechą charakterystyczną jest to, że jeden gracz jest “Lisem”, drugi natomiast dowodzi Gęsiami. Cele gry są inne dla każdego z graczy.
Dotychczas opisywałem takie warianty gry, w których Lis był tylko jeden, a celem gry było albo zabicie Gęsi albo zablokowanie Lisa. Dziś opiszę trzy nieco inne warianty, w których są aż dwa lisy, a celem gry jest walka o terytorium.
Continue reading “Gry “fortecowe” – kolejne warianty Halatafl”
Bona Ludo 