Kocham Warcaby i miałem w życiu tylko jeden moment, gdy coś mi w nich przeszkadzało.
W czasie studiów miałem praktykę w świetlicy środowiskowej. Był tam zestaw do grania w warcaby i oczywiście dzieciaki grały. Było to źródłem wielu kłótni, bo dzieciaki spierały się o szczegółowe przepisy. Czy można bić do tyłu? Jak się właściwie rusza damka? Co zrobić, gdy ktoś zapomni o biciu? Czy po przemianie w damkę pion może kontynuować ruch? I tak dalej, i tak dalej. Wątpliwości dzieciaków częściowo napędzał internet. Gdy jeden mówił, że w warcabach można bić do tyłu, drugi zaprzeczał, bo przecież “grał w internecie i widział”.
